czwartek, 21 listopada 2013

Brak dróg A4, S3 i S19 w sieci TEN-T do 2020r.

Tak było:
Decyzją Nr 884/2004/EC Parlamentu Europejskiego i Rady UE z 29 kwietnia 2004 zmieniająca Decyzję Nr 1692/96/EC.
Przez terytorium Polski przebiegają cztery projekty priorytetowe.
- Oś kolejowa Gdańsk – Warszawa – Brno/Bratysława – Wiedeń
- Autostrada Gdańsk – Brno/Bratysława – Wiedeń
- Oś kolejowa „Rail Baltica” Warszawa – Kowno – Ryga –Tallin – Helsinki
 - Autostrada morska na morzu bałtyckim

Tak jest na lata 2014-2020r. Polska ma dostać ( oprócz polityki spójności) 4 mld euro (16,8 mld zł), pod warunkiem gotowych projektów do 2016r.
 fot. komisja europejska
Z mapy wynika, że pozostawiono:
- Oś kolejowa Gdańsk – Warszawa – Brno/Bratysława – Wiedeń
- Autostrada Gdańsk – Brno/Bratysława – Wiedeń
- Oś kolejowa „Rail Baltica” Warszawa – Kowno – Ryga –Tallin Helsinki + droga S8
Dołożono:
Droga wodna śródlądowa na Odrze ( regulacja brzegów i pogłębianie toru wodnego, równoznaczne z minimalnym ryzykiem wystąpienia powodzi) połączona z niemieckimi, holenderskimi i flamandzkimi  portami, takie jak Kanał Śródlądowy
-  Oś kolejowa Ostrawa- Opole- Wrocław- Poznań- Szczecin- Świnoujście + S3 Szczecin- Świnoujście i S5 Wrocław - Poznań
-  Droga ekspresowa S69 Żylina- Katowice
-  Autostrada A2 Berlin- Warszawa- Brześć
Zaskakuję brak drogi S3 Praga- Szczecin ( dołożono S3 Szczecin -Świnoujście) , za to jest po niemieckiej stronie Praga- Rostok, oraz autostrady A4. W zamian jest Praga- Ostrawa- Żylina i dalej do Ukrainy. Nie weszła do planu również droga S19, tzw. Via Carpathia.
I dodatkowo z dni 16-18 październik 2013r. Tallin:
1. mapa mp4: http://ec.europa.eu/transport/wcm/vi...kCorridors.mp4
2. notatka: http://ec.europa.eu/transport/themes...-t-days_en.htm

3. program: http://www.tentdays2013.eu/TENTDAYS2013_programme.pdf  
Oraz aktualna mapa z programu budowy dróg do 2015r. : http://gddkia.gov.pl/pl/1037/sprawdz...og-i-autostrad .

Korytarze sieci bazowej – krótki opis
  1. Korytarz bałtycko-adriatycki jest jedną z najważniejszych transeuropejskich sieci drogowo-kolejowych. ‎‎‎‎Łączy on Bałtyk z Morzem Adriatyckim, prowadząc przez uprzemysłowione rejony od południowej Polski (Górny Śląsk) poprzez Wiedeń, Bratysławę i rejon Alp Wschodnich aż po północne Włochy. Obejmuje on ważne projekty kolejowe, takie jak tunel bazowy Semmering i linia kolejowa Koralm w Austrii oraz odcinki transgraniczne między Polską, Czechami i Słowacją.
  2. Korytarz Morze Północne–Bałtyk łączy porty na wschodnim wybrzeżu Morza Bałtyckiego z portami Morza Północnego. Korytarz ten połączy Finlandię z Estonią połączeniem promowym oraz zapewni nowoczesne transportowe połączenia drogowo-kolejowe między trzema państwami bałtyckimi, jak również między Polską, Niemcami, Holandią i Belgią. Obejmuje on także śródlądowe drogi wodne na obszarze pomiędzy Odrą a niemieckimi, holenderskimi i flamandzkimi portami, takie jak Kanał Śródlądowy. Najważniejszym projektem jest „Rail Baltic”, normalnotorowa linia kolejowa łącząca Tallin, Rygę, Kowno i północno-wschodnią Polskę.
  3. Korytarz śródziemnomorski łączy Półwysep Iberyjski z granicą węgiersko-ukraińską. Biegnie on wzdłuż śródziemnomorskiego wybrzeża Hiszpanii i Francji, przecina Alpy w kierunku wschodnim poprzez północne Włochy i od adriatyckiego wybrzeża Słowenii i Chorwacji kieruje się ku Węgrom. Z wyjątkiem rzeki Pad i niektórych innych kanałów w północnych Włoszech składają się na niego połączenia drogowe i kolejowe. Kluczowe projekty kolejowe wzdłuż tego korytarza to połączenia Lyon–Turyn i odcinek Wenecja–Lublana.
  4. Korytarz wschodnio-śródziemnomorski łączy węzły intermodalne leżące nad Morzem Północnym, Bałtyckim, Czarnym i Śródziemnym, dzięki czemu odnośne porty i powiązane z nimi autostrady morskie wykorzystywane są w optymalny sposób. Obejmując ‎‎‎‎‎‎‎Łabę ‎‎jako śródlądową drogę wodną, usprawni on połączenia intermodalne między północnymi Niemcami, Republiką Czeską, regionem panońskim i Europą Południowo-Wschodnią. Rozciąga się on przez morze z Grecji aż po Cypr.
  5. Korytarz skandynawsko-śródziemnomorski stanowi dla gospodarki europejskiej kluczową oś północno-południową. Przecina on Morze Bałtyckie z Finlandii do Szwecji i prowadząc przez Niemcy, Alpy i Włochy, łączy główne ośrodki miejskie i porty Skandynawii i północnych Niemiec, a następnie kieruje się w stronę ośrodków intensywnej produkcji przemysłowej w południowych Niemczech, Austrii i północnych Włoszech, a dalej do portów włoskich i Valetty. Najważniejsze projekty w tym korytarzu to stała przeprawa przez cieśninę Fehmarnbelt i tunel bazowy Brenner wraz z ich trasami dojazdowymi. Korytarz ten rozciąga się przez morze z południowych Włoch i Sycylii na Maltę.
  6. Korytarz Ren–Alpy stanowi jeden z najruchliwszych szlaków towarowych Europy, łącząc leżące nad Morzem Północnym porty Rotterdamu i Antwerpii z basenem Morza Śródziemnego w Genui, poprzez Szwajcarię, niektóre z głównych ośrodków gospodarczych w regionach Renu i Ruhry oraz Renu, Menu i Neckaru, a także aglomerację Mediolanu w północnych Włoszech. Ten multimodalny korytarz obejmuje Ren jako śródlądową drogę wodną. Kluczowymi projektami są już częściowo ukończone tunele bazowe w Szwajcarii oraz ich trasy dojazdowe w Niemczech i we Włoszech.
  7. Korytarz atlantycki łączy zachodnią część Półwyspu Iberyjskiego oraz porty Hawru i Rouen z Paryżem, a następnie z Mannheim i Strasburgiem, przy pomocy linii szybkiej kolei i równoległych linii konwencjonalnych; obejmuje on także Sekwanę jako śródlądową drogę wodną. W przypadku tego korytarza kluczową rolę odgrywa jego aspekt morski.
  8. Korytarz Morze Północne–Morze Śródziemne rozciąga się od Irlandii i północnej części Zjednoczonego Królestwa poprzez Holandię, Belgię i Luksemburg aż do Morza Śródziemnego na południu Francji. Ten multimodalny korytarz, obejmujący śródlądowe drogi wodne w państwach Beneluksu i we Francji, służy nie tylko zapewnieniu lepszych usług multimodalnych pomiędzy portami Morza Północnego, dorzeczami Mozy, Renu, Skaldy, Sekwany, Saony i Rodanu oraz portami Fos-sur-Mer i Marsylii, ale także lepszemu połączeniu Wysp Brytyjskich z Europą kontynentalną.
  9. Korytarz Ren–Dunaj, którego trzon stanowią drogi wodne Menu i Dunaju, łączy regiony centralne wokół Strasburga i Frankfurtu poprzez południowe Niemcy z Wiedniem, Bratysławą, Budapesztem, a na koniec z Morzem Czarnym, zaś jego ważne odgałęzienie prowadzi z Monachium do Pragi, Żyliny, Koszyc i granicy z Ukrainą. Więcej: http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-13-897_pl.htm

1 komentarz:

  1. Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.

    OdpowiedzUsuń